Trichotillomania

Maromasta · Wysłany: Marzec 19, 2012, 5:35 pm Temat postu: Hej!

Witam Serdecznie... wydaje mi się że jestem w mniejszości. Bo akurat jestem mężczyzną w młodym wieku. Ale wydaje mi się że też mam tą chorobę. Co prawda nie wyrywam włosów w głowy. Ale już od jakichś 7 lat wyrywam sobie brwi. I czasem z rąk ale to tylko takie małe włoski. Ale brwi to mam w 3/4 łyse. To chyba też mam problem. Przeczytałem artykół o tej chorobie i się przeraziłem bo to podobno leczy się psychiatrycznie. Jestem załamany. Jak o tym powiedziec rodzinie?

Lisa · Wysłany: Marzec 19, 2012, 8:54 pm Temat postu:

Niekoniecznie musisz leczyć się u psychiatry, możesz obejść się bez leków jeśli nie masz np. depresji. Wystarczy psychoterapia, ale nie spodziewaj się szybkich efektów, terapia może trwać kilka lat. Mogę Cię zapewnić, że wyrywanie samo Ci nie przejdzie, ja wyrywam już od 17 lat i żałuję, że tak późno zdecydowałam się na terapię ( chodzę ponad 2 lata) i jedyne co mogę Ci powiedzieć, to im wcześniej to zrobisz tym lepiej.

Ruby · Wysłany: Marzec 19, 2012, 11:05 pm Temat postu:

Witaj Maromasta na forum

Owszem jesteś w mniejszości ale kilku chłopaków już dołączyło do forum.
Cóż Ci mogę powiedzieć, rozmowa z rodziną może być trudna ale osobiście uważam, że warto. A rodzice nie dopytują się o stan Twoich brwi?

I nie ma co się załamywać, chociaż rozumiem co czujesz. Na początku może to się wydać przerażające, ale wbrew panującemu poglądowi, że psychiatra to zło koniecznie, wcale tak nie jest.

Oczywiście na początek możesz odwiedzić psychologa, wcale nie musi to być psychiatra. Ważne abyś najpierw sam dojrzał do tej decyzji. Pozdrawiam Smile

Maromasta · Wysłany: Marzec 20, 2012, 4:48 pm Temat postu:

Tak rodzice wiedzą że wyrywam sobie brwi i ganią mnie za to ale nie mogę się powstrzymać. Ogólnie dochodzą do tego wyrywanie włosów z miejsca erotycznego i z nosa. Nie robię tego regularnie ale brwi skubię niemal cały czas. I czasami odczuwam masakryczne przygnębienie że chce mi się wyć. Ogólnie nie mam ogromnych problemów ale samotność mnie dobija. Dodam że 2 lata temu przeszedłem nowotwór jądra. Ale już jest wszystko ok. Chyba jednak wizyta u specjalisty mi pomoże.

Nie wiem co zrobić. Wydaje mi się że to nie ma ogromnego wpływu na moje życie. Ale skoro można z tym walczyć to spróbuję. Na razie bez powiadamiania rodziców o tym. Przejdę się do psychologa.


	Trichotillomania Forum dla cierpiących na trichotillomanię i trichofagię. To choroba o podłożu obesyjno-kompulsywnym. Jeśli wyrywasz włosy i czujesz się osamotniona/ny ze swoim problemem, to jest miejsce dla Ciebie. Razem będzie nam łatwiej poradzić sobie z trich.		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj