Trichotillomania

perapa · Wysłany: Marzec 10, 2010, 4:22 pm Temat postu:

no tak, na poczatku bylo bardzo ciezko, zwlaszcza pobyt w szpitalu Crying or Very sad

Ale wiesz, mi sie wydaje, ze je trafilam do lekarza zbyt pozno, nie dosc, ze od lat wyrywalam, do tego borderline i kompulsje. Fakt, ze z tych dwoch ostatnich nie zdawalam sobie sprawy, no ale mocno utrudnialy mi zycie Rolling Eyes

Az sie usmiechnelam, gdy przeczytalam Twoja wypowiedz dotyczaca tego, ze czulas sie niedobrze, gdy wzielas tabletke. Ja mialam to samo przy pierwszej tabletce-po 15 min od wziecia zaczelo mi sie w glowie krecic, wieczorem odwiedzila mnie kolezanka a ja sie smialam jak glupi do sera Very Happy

Gdy to opowiedzialam pani psycholog, uwaidomila mnie, ze tabletke moglam poczuc ale duzo duzo pozniej a psikusa splatala mi moja psychika bo tak bardzo balam sie brania lekow Rolling Eyes

Oczywiscie na ulotkach sa setki skutkow ubocznych, jak sie to czyta to czlowiek ma ochote wyrzucic leki w cholere. Ale to, co trafilo sie innym, wcale nie musi przytrafic sie nam-ja bralam juz tyle lekow a "najgorszym" skutkiem ubocznym byla suchosc w ustach Smile

Tak wiec rzecz jak najbardziej do przejscia. A gdy czyta sie "w trakcie farmakoterapii odnotowano z nieznanej przyczyn zgony" to czlowiekowi az skora cierpnie. Ale dlatego tak wazne jest, zebys sie obserwowala przez pierwsze tygodnie-na ulotce masz napisane jak wyglada jakis tam wstrzas serotoninogeniczny czy jakos tak Rolling Eyes

Gdy zacznie sie dziac cos niepojojacego to prosto na pogotowie jedz, najwyzej Ci kroplowke podlacza a lepiej dmuchac na zimne Wink

Pamietaj, ze skutki uboczne zazwyczaj trwaja kilka pierwszych dni, rzadko tygodni, wiec warto to jakos przetrzymac, zeby potem moglo byc lepiej Wink

KrewetkaT · Wysłany: Marzec 10, 2010, 8:50 pm Temat postu:

aaaaaaa toś mnie pocieszyła z tymi skutkami ubocznymi Twisted Evil

kroplówki, szpitale, zgony Shocked

nie ma mowy, po kilku godzinach mi przeszło (całkiem możliwe że to mój umysł chciał mnie zrobić w konia Wink

) a po drugiej tabletce nic mi nie jest (tak zupełnie nic, rączka sama ciągnie do głupiej główki Rolling Eyes

)

no tak, ja też za późno poszłam do lekarza
pierwsza terapia, psycholog, właściwie zupełnie z innej okazji (zaczęło się od problemów w związku, ale pani psycholog sobie z nami porozmawiała i oprócz terapii związku zaczęła indywidualne rozmowy z nami, oboje mamy nieco ze sobą problemów), parę lat temu... psychiatra parę dni temu jak już mnie ostatnie problemy zupełnie przerosły- jestem po trzydziestce, a problemy ze sobą, nerwowość, niepokój, w końcu trich miałam od maleńkości Evil or Very Mad

cóż, nie ukrywam, obwiniam o zaniedbanie moją matkę, przecież mając takie problemy z małym dzieckiem powinna coś zrobić prawda? w ogóle jej postawa i stosunek do mnie zdaje się mocno przyczyniły się do rozwoju moich zaburzeń, ale to nie ten temat...

najgorsze, że dopiero niedawno w sumie zdałam sobie sprawę, że tak nie trzeba żyć, że można zrobić coś, aby żyć bez tych lęków, nerwów, dołów, beznadziei, że to nie jest naturalny element życia, że nie każdy tak ma i ja też nie muszę- i zdałam sobie sprawę, że sama nie dam rady zmienić tego wszystkiego

szlag, w sumie zmarnowałam 30 lat, nie chcę zmarnować następnych

perapa · Wysłany: Marzec 10, 2010, 9:18 pm Temat postu:

achhhh, moze rzeczywiscie troche moglo Cie wystraszyc to, co napisalam, aj, bo widzisz, ja o tym wszystkim juz wiem i ciezko jest mi ocenic czy ta wiedza jest przystepna i nie straszaca osob jej nie posiadajacych. Ajajajaj, i widzisz-chcialam pomoc a wystraszylam Rolling Eyes

No ale chyba nie powiedzialam nic, czego nie przeczytalabys w ulotce, a przeciez powinnas wiedziec, kiedy i jak zareagowac Wink

Najwazniejsze, ze zdecydowalas sie na leczenie, to bardzo trudna i wazna decyzja, wiem po sobie, ze bardzo trudno ja podjac, strach, wsyd, koniecznosc przelamania sie i mowienia o czyms tak wstydliwym... Zreszta, sama wiesz
Wink

Tak wiec gratuluje decyzji Very Happy

KrewetkaT · Wysłany: Marzec 10, 2010, 11:50 pm Temat postu:

ależ nie wystraszyłaś! to super że piszesz! Smile

Ruby · Wysłany: Marzec 11, 2010, 12:39 am Temat postu:

Moje leki uspakajające działają po 15 minutach. Jak mam silny lęk to biorę tylko pół tabletki. Dopiero przy ataku paniki muszę wziąć całą. No i jestem zmuszona nosić to ciągle przy sobie :/ Ale o tyle dobrze działają, że nie zamulają człowieka. Oczywiście, że gdybym się położyła, to łatwiej zasnę. Kiedy muszę coś robić, to po prostu niwelują lęk i natrętne myśli. Na szczęście 1,5 miesiąca nie byłam zmuszona tego zażywać, więc jestem z siebie dumna Very Happy

Teraz zwiększyłam dawkę antydepresantów do 20 mg na dobę i jestem po nich trochę zakręcona i jakby zobojętniała. Lęk w sumie występuje bardzo słabo, ale chyba czułam się lepiej na dawce 15 mg. Poczekam do końca tygodnia i zmniejszę dawkę jeśli się nie poprawi. Nie wiem dlaczego tym razem tak ciężko jest mi przerwać te pieprzone lęki Sad

Czasami obawiam się, że odlecę na dobre i jedynym wyjściem będzie zamknięcie się w szpitalu. Przyznam się szczerze, że zanim leki zaczęły działać to brałam taką opcję pod uwagę. Po prostu nie dawałam już sobie rady. Albo właśnie miałam ochotę okaleczać sobie, bo nie mogłam kontrolować swojego umysłu. To wszystko wydaje mi się strasznie skomplikowane.

Na szczęście robię powoli postępy. Czuje, że gdzieś pod spodem jestem prawdziwa JA i próbuję się wydostać spod tej skorupy leków i obaw. Najbardziej boli mnie, że jeszcze 3 miesiące temu wszystko było w porządku. I nagle boom na łeb na szyję moja psychika rozsypała się w kawałki Crying or Very sad

nan.si · Wysłany: Kwiecień 2, 2010, 1:20 pm Temat postu:

no więc ja wczoraj wzięłam pol tabletki , troche jak pisze tutaj to literki mi sie przestawiają, spałam mniej niz 1 godzinę, ogólnie to rozmyślam i czekałam kiedy będzie rano.
Nie mam apetytu , zjadłam 1 bułke i jestem pełna, zazwyczaj na śniadanie zjadam pol bochena:)

Taka mała tabletka a daje takiego kopa, najsmieszniejsze bylo to, ze jak wziełam ją to szybko polecialam do łóżka:D bo balam się ze zalicze glebe:)
jak widać nie bylo tak źle:D

Rano depilowałam sobie brwi i wyciągnełam jedna i jak spojrzalam na cebulkę to mnie takie obrzydzenie wzięło, naprawde:)
ale mam świadomość, że minie troche czasu zanim zupełnie wyzdrowieje, a poza tym kreci mi sie w głowie jakbym byla pijana:)
tak strasznie się bałam , w koncu nie codziennie sie bywa u psychiatry i bierze takie leki.

Ruby · Wysłany: Kwiecień 2, 2010, 2:22 pm Temat postu:

Teraz będzie już tylko lepiej Smile

Leki zawsze początkowo mają skutki uboczne, szczególnie w ciągu pierwszych dwóch tygodni. Możesz się jeszcze spodziewać bólu brzucha, rozwolnienia, zawrotów głowy. I tak jak piszesz, człowiek może też być bardzo pobudzony albo senny, ja również byłam bardzo pobudzona po lekach. Moja psychiatryczka poleciła mi również nauczenie się czegoś nowego, by pobudzić neurony. Np. gry w tenisa. Coś czego nigdy przedtem nie robiłam. Możesz trochę zakręcona chodzić przez jakiś czas, a potem ten stan minie. Cieszę się nan.si, że poszłaś na tą wizytę. Naprawdę jestem z Ciebie dumna Smile

A jakie leki Ci przepisał?

nan.si · Wysłany: Kwiecień 2, 2010, 2:27 pm Temat postu:

fevarin pol tabletki dziennie i wzielam ja jeszcze na noc:)
poza tym poczytałam sobie i jest mi duszno i troszke jakby sucho i oczywiscie nie mam apetytu - o dziwo!, i nie chce mi się nic słodkiego - o większe dziwo ! Razz

Lisa · Wysłany: Kwiecień 2, 2010, 10:41 pm Temat postu:

Jak się bierze takie leki po raz pierwszy to zaczyna się od takich małych dawek i skutki uboczne występują częściej. Ja też biorę Fevarin, ale zaczynałam przez pierwsze 3 dni 1 tabl. dziennie, a potem już 2 tabl. dziennie niestety wczoraj wszystkie rzęsy wyrwałam, widocznie muszę zwiększyć dawkę. Aha i ja po Fevarinie nie miałam żadnych skutków ubocznych, ale ja to już jestem lekoman.

Ruby · Wysłany: Kwiecień 2, 2010, 10:47 pm Temat postu:

Wiecie, nie chce Was martwić ale mi osobiście wydaje się, że same leki nie działają. Najlepiej byłoby połączyć to z terapią jakąś. Ja biorę leki które maja działać na depresje, lęki i zaburzenia kompulsywno-obsesyjne, czyli takie jak trich. I w przypadku trich nie widzę za wiele różnicy :/ Trochę zmniejszyła się chęć wyrywania, ale najlepiej było kiedy pracowałam i zajmowałam czymś ręce. Wtedy nie wyrywałam prawie wcale.

Lisa · Wysłany: Kwiecień 2, 2010, 11:19 pm Temat postu:

Ja od 5 miesięcy chodzę na terapię

nan.si · Wysłany: Kwiecień 3, 2010, 9:53 am Temat postu:

i jeszcze chciałam dodać, że talerze mnie kopnęły, w ulotce bylo napisane, że to sa zaburzenia czuciowe, po za tym sie dobrze po nich czuje, nie mam mdłości i takich tam, na cale szczeście:) i musze sie pochwalić, że nie wyrwalam ani jednego wlosa:) i wcale mi sie nie chce:D

Ruby · Wysłany: Kwiecień 3, 2010, 11:57 am Temat postu:

No to super nan.si. Naprawdę mnie to cieszyć Mr. Green

Oby tak dalej było, trzymam za Ciebie kciuki Smile

A co do początków brania leków, to warto siebie obserwować. Czasami można zauważyć dziwne fazy, jak np. kopanie talerzy Wink

Mi np. zdarzało się podwójne widzenie. Widziałam to na co patrze, a jednocześnie widziałam obraz z głowy. Miałam takie przebłyski, dlatego, że moje neurony aktywnie działały, zawsze mnie to bawiło. Przy zasypianiu też zdarzało mi się, że nadmiernie moje ciało "podskakiwało", raz tak bardzo, że mi noga spadła z łóżka. Zresztą mimowolne skurcze mięśni do tej pory mi się zdarzają. Zawsze mnie to śmieszy Smile

Ale mam też niemiłe skutki uboczne, jak właśnie częsta niestrawność, czy zgaga. Ciągle mi się bełt robi w żołądku :/

nan.si · Wysłany: Kwiecień 7, 2010, 9:38 pm Temat postu:

Ruby Ty chodzisz na terapie? bo mi sie wydaje, że leki tylko pare dni dzialają, wczoraj i dzisiaj to masakra, znowu wyrywam .
Tak mi dobrze szło...

Ruby · Wysłany: Kwiecień 7, 2010, 10:10 pm Temat postu:

No nie chciałam Cię martwić, bo uważam, że same leki nie działają. Potrzebna jest do tego jeszcze terapia. Chwilowo mógł u Ciebie zadziałać efekt placebo Rolling Eyes

Ale leki potrzebują czasu by naprawdę zacząć działać. Czasami dwóch tygodni, czasami miesiąca, a czasami nawet trzech miesięcy. Leki mają jedynie zmniejszyć chęć wyrywania włosów. Zmniejszyć zachowania kompulsywno-bosesyjne, ale nie zlikwidują ich całkowicie. Trzeba pracować nad tym jeszcze. Kiedy masz następną wizytę?


	Trichotillomania Forum dla cierpiących na trichotillomanię i trichofagię. To choroba o podłożu obesyjno-kompulsywnym. Jeśli wyrywasz włosy i czujesz się osamotniona/ny ze swoim problemem, to jest miejsce dla Ciebie. Razem będzie nam łatwiej poradzić sobie z trich.		FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Galerie Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości Zaloguj